弗羅里達: 第三場 ( 客廳 ) 3.3

(Ivy 出, 細文入)
 
細文: 我出去，食飯前返。
 
文媽: 你又著條咁短嘅裙?
 
細文: 做model嘛。
 
文媽: 我講左幾多次唔准你去做乜嘢model，個個都唔正經。
 




細文: 呢個係我個夢想。
 
文媽: 你可以有夢想，但就唔可以係呢一個。
 
細文: 點解喎?
 
文媽: 我唔想你學壞呀。
 
細文: 我要壞，係邊度都會學壞架啦。我應承你，我唔學壞。
 




文媽: 娛樂圈係一個大染缸黎架，女……。有邊個入左去唔會染色架?
 
細文: 你信我啦，我只會染得更光更亮，我係唔會染污自己嘅人生。
 
文媽: 你究竟要我點講你先會明? 你呀爸死左之後，我獨力撫養你同你阿哥，我唔想你地有任何一個機會去學壞。
 
細文: 我唔係唔聽你講，我只係想你都聽下我講。我鐘意做model就好似你鐘意老豆咁。我唔係因為虛榮心，亦唔係因為我想搵快錢，而係我真係好想做model。每一個地方都有壞人，每一個地方都有好人。點解你只係見到娛樂圈有壞人? 但你見唔到你個女係一個唔會學壞嘅人?
 
文媽: 因為你呀媽輸唔起，我唔想無左你。
 




細文: 你係唔會無左我架，只要你肯俾我去試。
 
文媽: 你宜家即係要脅呀?
 
細文: 我只係想去試下做自己想做嘅工作。由細都大，我乜都聽你講，但宜家我想做一d我自己真正想做嘅嘢。
 
文媽: 你宜家大啦，有毛有翼啦。
 
細文: 乜你講極都唔明架，我只係想你信我所做嘅嘢啫。其實你可唔可以對你個女有信心d，對你自己有信心d，信你教出黎個女係一個唔會貪慕虛榮嘅人，係一個唔會咁易受人影響嘅人?
 
文媽: 我話你講極都唔明就真，我話唔准就唔准。
 
細文: 我費事同你講。