「你洗唔洗瞓多陣?」佢問我。

我輕輕扤咗扤頭,然後個肚「咕」咗一聲。

「係咪肚仔餓啊?」佢當我小朋友咁同我講嘢,但我好鍾意咁。

「嗯。」我有啲尷尬咁搲咗搲頭。

「我都有啲餓同眼瞓,一間食完嘢一齊瞓啦。」佢坐咗起身:「你屋企有冇嘢可以煮啊?」





「做咩啊?你想煮?」我問佢。

佢扤咗扤頭:「我得架,你信我啦。」

「唔係啊,我諗緊有咩可以煮。」

我唔係質疑緊佢,我真係諗緊,因為我好耐冇出過手煮嘢食。

我醒起琴日我啊媽有講過雞蛋同麵包呢四個字:「你睇下雪櫃係咪有雞蛋,然後再睇下雪櫃後面張枱有冇麵包。」





「好啦,咁你瞓陣先啦。」

講完,佢就爬咗落床,而我就合埋眼諗住繼續瞓。

我都仲未瞓返着,就聞到有浸淡淡嘅…

燶味。

燶味?





仆街,佢煮燶嘢!

我起身跳落床,然後直衝去廚房,一手就熄咗個火,而佢就拎住個鑊鏟企喺我後面。

「你搞咩煮燶嘢啊?」我有少少大聲咁問佢。

「你咁惡做咩喎…人哋屋企用易潔鑊架嘛,點知你嗰隻唔係。」佢扁住嘴咁講。

佢唔講我都唔記得有易潔鑊呢樣嘢,易潔鑊煮嘢的確係可以唔洗落油。

「對唔住啊,啱啱語氣重咗。」我行返去佢後面,從後攬住佢:「你唔好嬲嬲啦好冇?」

佢擰個頭過嚟,個嘴對住我耳仔。

等陣,點解要對住我耳仔?





當我意識到唔對路嘅時候,一切都已經嚟得太遲喇。

佢撳住我塊面,個嘴貼住我耳仔慢慢咁向裡面「呵」咗啖氣。

我即刻打曬冷陣,仲升埋半旗。

我推開佢:「我煮啦,你出去等陣。」

佢從後攬住我:「唔要,我要陪你煮。」

我摸咗摸佢個頭:「好啦好啦,咁你企我後面啦,驚一間彈油。」