"Ada,雖然我唔知個個男仔係邊個。 
但係既然佢咁對你,你又何苦要為佢作賤自己? 
放低佢你先可以走向前。" 

"但係我放低唔到呀。" 我好細聲咁講。 

"有冇聽過一句說話? 
愛情就好似拎住一杯滾水, 
痛到頂唔住就會放手。" 



"我已經盡力唔諗佢架喇...但係佢成日都係我腦海出現。" 我抬起頭,雙眼通紅咁望住Hugo。 

"如果我叫你千其唔好諗一隻粉色既大象, 
你腦海第一個出現既影象就會係呢隻粉色既大象。 
忘記,唔需要刻意去做。 
順其自然,唔好咁執著啦。 
我都俾人傷害過,我明白你既感受。" 

我望住Hugo,呢一刻我覺得佢好好。 



"由今日起,你係我既好朋友。 
有咩唔開心既,隨時同我講。 
不過我有一個要求。" 

"你唔係而家先要同我上床呀?" 我破涕為笑。 

"認真架頂你。我希望你當我係Hugo,而唔係個個男人。" 

"好。對唔住呀,我唔會好似個低b妹咁煩住你。 
不過,我都有個條件。" 



"咩呀?" 

"可唔可以俾我攬下你...." 

由呢一刻開始,我對呢個男人芳心暗許。