個頭耷得耐,條頸有少少痛,所以我決定向後挨,然後開始靈魂出竅。

我知睇落去好似攤屍咁,但係咁樣舒服好多。

喺我魂遊嘅時候,我隱約聽到有人叫我個名。

「啊武!」係把女仔聲。

無估錯應該係啊晴。





我揈咗揈頭,將個靈魂召喚返嚟,之後就望過去睇下邊個講緊嘢。

吓?

我捽咗捽眼,用盡所有精神望住佢…

佢唔係啊晴。

佢拎住疊書,戴住副圓框文青眼鏡,但係嗰浸MK味都係滲曬出嚟。





我望一望隔離位,啊晴唔喺到。

「第一件事,你邊位?」我繼續講:「第二件事,而家幾點?」

「我叫啊澄啊,轉校過嚟。」佢擺低疊書:「得返你埋邊有位,借個位比我入去呀唔該。」

我望咗望個班房,真係冇位。

我拉前張櫈比佢行入去,然後又挨返後。





「你仲未答我,而家幾點?」我問佢。

「我都唔知幾點,我淨係知第一個Break就完,準備上英文堂。」佢拎返疊書去佢張枱。

完第一個Break,即係上咗兩堂。

唔怪得唔係啊晴啦,佢英文都唔係同我同組。

但係…點解無人講過呢件事嘅。

「喂,啊澄你邊班架。」我問佢。

「我D班架,做咩?」佢挨埋我到:「想做咩啫?你講啦。」

「冇嘢,上堂啦。」我拎紙出嚟寫Mind Map。





我喺紙上面寫咗個故名,佢就即刻挨咗埋嚟。

「你又搞咩?」我問佢。

「你係…毒品叔叔?」佢望住我張紙。

「咩呀?咩毒品叔叔?」第一次比陌生人認到,我完全唔知比咩反應好。

「魔童,POPO呀嘛。」

「你真係識我?」我唔係好信。

「莫艾童,仲有符樂俊。」





係魔童兩位主角個名,竟然有人講到。

雖然睇完頭幾個章節可能已經知兩個主角叫咩名,但係嗰種知道自己有人睇嘅感覺真係好正。

之後嗰兩堂英文堂我哋傾得好開心,佢都比咗好多啟發我,雖然我最後都係瞓着咗。

唔好問我點解,慣性嚟。