我叫黃可柔,我係好多人口中嘅「女神」、「娘娘」。我係學校表面上好似有好多朋友咁,但係我知道佢哋全部都係虛偽嘅人,個個係我身邊都係為咗俾更多男仔留意到,點解?因為當我係一個空間嘅時候,我感覺到周圍嘅視線都望落我到,無論男仔定女仔都係。如果唔係我有一個好啲嘅樣,我覺得佢哋全部都會離我而去。
每年都會有幾個男仔追求我,但係無一個係了解我,包容我,全部都係鍾意我個樣,想威,想向周圍嘅朋友晒佢有個靚女朋友揸麻。
除咗一個人,佢叫Michael,佢係一個大我一年,係隔離學校讀書嘅男仔。我係一個巴士站到認識咗佢,我哋每日都搭同一班巴士返學放學,佢有時又坐我隔離,當佢坐我隔離嘅時候,我哋都會傾偈,自然我哋就熟絡,我哋開始一齊食飯,一齊約出嚟行街,最後,我哋一齊咗。但係我無周圍同人講,因為我屋企同佢屋企都唔想我哋咁細個拍拖,我哋亦唔想周圍嘅人都知,加上我哋都覺得呢樣係好私人嘅嘢。係我哋嘅交談入面,我覺得佢係一個好為女朋友著想,又係一個細心嘅人。但係去到我中學3學期尾嘅時候,佢開始話要返parttime,所以我哋少咗好多二人世界嘅時間。每當佢話parttime陪唔到我嘅時候我都好唔開心亦都好自責,因為一方面我想我男朋友陪我,但係如果我無理取鬧,係都要佢陪我嘅話,咁樣我就變成一個自私,野蠻嘅女朋友。
「唔得架,男朋友已經咁忙,你體諒佢架!體諒!體諒!」我拍咗我塊面幾下,希望自己冷靜啲。
「咁邊個體諒我阿!」但係我個情緒都係爆發咗,我係個刻喊咗,我真係好想有人可以陪我,有人聽下我講廢話,有人可以陪我消磨時間阿。
係我情緒冷靜完之後,我打開咗紙言呢個app嚟打發我嘅時間。
「詩?咁得意嘅,打開睇下先…」就係咁,我睇完幾篇之後見到佢有留低ig id,我就係ig到聯絡佢。
係之後,我哋開始熟絡,每當男朋友唔得閒,我就搵個個菠蘿先生傾幾句,男朋友一搵我,我就即刻去覆佢,好怕就咁錯過同佢傾偈嘅時間。
菠蘿先生俾我嘅感覺同Michael係我哋啱啱識嘅感覺好似,好似充滿Michael嘅影子咁,都係咁溫柔,係一個好好嘅人。我有陣都會諗其實會唔會係我將Michael代入咗佢嗰度,將佢變咗Michael嘅替代品,攞佢嚟滿足Michael陪唔到我嘅時間,根本就唔係真係攞個心出嚟識佢。咁樣同我啲「朋友」有咩分別?可能我嘅本性都係咁,只不過我係學校係俾人利用,而家我係利用人。
「你係唔係度阿?我好想搵個人陪下我阿。我而家好唔開心阿。」其實我都知唔會有回覆,只不過係俾個希望自己,希望Michael返工偷睇手機,然後可以理下我。點解我咁唔開心?我今日收到我嘅成績。我唔明阿,點解阿?點解我用咁多時間,日溫夜溫都係咁?我見Michael過咗咁耐都無搵我,我就去搵菠蘿先生。我將我心入面嘅問題都問晒佢。




「係架,一分耕耘未必有一分收穫,但係你唔耕耘,你唔努力,就一定唔收穫。我相信你已經盡力啦,既然件事已經過咗,就由佢停留係過去啦。」當我見到呢句嘅時候我竟然喊咗,唔係因為佢安慰得我好好,而係佢有聽,有陪伴我。點解?點解係我最需要人陪嘅時候我竟然要搵一個素未謀面嘅網友嚟陪我?點解我唔係搵我嘅朋友,搵我嘅男朋友?我都唔知…可能我覺得得佢先會陪我,先會係個刻肯聽我講廢話嘅人…
有一日,Michael竟然主動搵我。
「bb不如我哋行街囉。」平時我問佢都話要返工或者攰嘅佢係今日竟然得閒搵我,咁我緊係想陪佢啦。但係屋企人唔俾我出街,佢哋唔想我呢個時間感染肺炎,所以就算cici佢哋叫我出街我都唔答應,但係我真係好想陪我男朋友,就係我內心不停諗好唔好出街嘅時候。
「算啦,出一陣姐,好快就返嚟架啦。」呢個想發係我心入面萌生。
「好阿,我哋去邊度行阿?」我係已讀佢幾分鐘之後終於覆返佢。
「我哋去深水埗西九個邊阿,我想換一換我電腦嘅零件。」
其實我唔係好想陪佢去個邊,不過難得佢有時間,就算我嘅唔願意都唯有陪佢行下啦。
「好阿,我哋係西九到等阿。」
就係咁我哋行咗一兩個鐘黃金,我有啲急,想去個廁所,但係Michael又好似未揀好咁。我唯有自己行開,去個廁所。
「bb你慢慢睇啦,我去個廁所再返嚟呢度搵你阿。」




同我係商場個廁所出返嚟嘅時候,有個染咗金色頭髮,一望就知唔係好人嘅男人行埋嚟。
「靚女,一個人阿?陪哥哥去食餐飯阿,你唔想咁快食都ok個喎,你俾你聯絡我阿,我哋到時再約都ok個喎。」
佢用一個挑逗嘅眼神望住我,但係我俾佢逼咗埋一個角落到,我好希望有人可以幫到我,但係我不斷望周圍嘅人,似乎無一個想過嚟幫我趕走佢。
「我…我…我…」我唔敢直接望個個男人,我亦都好想快啲走但係個刻我完全唔知我應該點做。
「bb sorry阿我揀耐咗。你啱先話去個廁所你搞掂未阿?搞掂就行啦,我哋去睇衫啦。」突然之間有一把男聲係我隔離,我以為係Michael睇完嘢發現我係到嚟幫我,點知原來係我其中一個同班同學,黃浩軒。我完全估唔到係佢,因為我哋平時都唔會傾偈,更加估唔到佢會係呢個時候幫我。
後尾佢趕走咗個男人,係個一刻我發覺原來佢係一個幾man,肯為人挺身而出嘅人。但係後尾Michael終於發覺我去太耐都未返去個舖頭所以就嚟咗搵我。我為咗唔想俾黃浩軒知更加多我男朋友嘅嘢,因為我怕佢返學會將呢件事周圍講,所以我就連多謝都無好好講就拉咗我男朋友急急腳咁走。後尾我哋行咗一陣西九佢就送咗我返屋企。
就係我返到屋企嘅時候,我send左一個問題俾菠仔。「你覺得男女朋友最需要咩?你覺得陪伴重唔重要?」呢個同時都係我想問自己嘅問題,我唔明點解Michael成日都陪唔到我,咁我拍拖仲有咩意思?
已有 0 人追稿