第三十四回 似曾相識

等咗好耐佢終於收聲無再喊.
[對唔住呀.]

May出聲:[唔關你事,頭先個一幕令我想起一個朋友.]

[咩朋友?]

[華....你好似我以前一個朋友.]



[好似我咁靚仔香港唔係好多個乍喎,妳識朝偉定城武?]

聽到我咁講佢即時笑咗出呢.

[你摼D啦!]
之後佢又靜咗一陣.

[佢同你一樣都係行古惑.]



[吓,又係古惑仔!]

[當時Ivy重好細過,我一個人戴住佢好辛苦.]

[我估唔到佢會主動幫我湊女.]

[吓!!女!?]

[我...意思係湊Ivy.]



[哦...咁之後呢?]

[我最初都以為佢為咗我放棄行古惑,]

[佢無?]

[唔係....佢的而且確無行古惑,只不過人在江湖身不由己.]

[點解?]

[佢有一次話兄弟出咗事要去幫手,唔幫唔得.]

[咁...結果.]

[一級謀死,終身監禁.]


講完呢句大家都靜咗,我諗呢位就係佢唔想提起既人.
我亦明白點解佢當初咁唔鍾意我.

[妳放心,我條命係留比我愛既人,我知道乜野對我呢講先係最重要.]

[你要記住你講過呢句說話.]

May好似心情好返好多.
佢對住過海伸懶腰:[好耐未試過呢海邊.]

我望住佢咁樣係我側邊伸懶腰,成對車頭燈震咗一震,
係咁既環境,如果佢係我條女我真係一野揸過去嘴佢.

[做咩呀,望住我唔出聲,係唔係又諗D衰野呀.]



嘩~~佢D第六感真係強到爆,望一望都知我諗咩.
[唔係,唔好成日都覺得男人望就一定係諗衰野先得啦,我似D咁既人咩?]

佢用一個好懷疑既眼光望實我....
我知剛才既說話出自我口係無乜說服力.

[走啦.]
跟住佢就起身,唔知係唔係坐得耐,
佢失咗重心,我好快手拖實佢隻手,
好暖,好柔軟,我幾乎唔想放手.
佢望實我,有D尷尬.
[我...無事啦,你可以放手.]

佢咁講我先肯放手.
[華,唔好同Ivy講頭先D野,佢唔知呢D事架.]



[哦....]
May好少同我講佢私人野,估唔到今晚佢會講咁多.
唔知係唔係因為我似佢條舊仔.

之後我地都開始多咗溝通,
我發覺我同佢D喜好都差唔多.
所以都有幾多共同話題.
我開始覺得同佢重夾過同Ivy.

Ivy好細路女,我需要照顧佢,呵護佢.
但係May唔洗,佢好獨立,而且好識照顧人.

我對佢個感覺越呢越強烈,
仆街啦呢次,我真係鍾意咗一個我唔應該中意既人.