[中六續集][愛情][懸疑？]擁抱，失憶(重修版): 九十.

「可能會有啲考驗咁？」我縮咗縮膊：「我都唔知。」

我又唔係月老，點知月老會點做？

「我覺得愛情係…」佢托住下巴：「選擇？」

你咁講一講，我諗起之前睇嗰啲愛情語錄。

「愛情就係一次又一次咁愛上同一個人，一次又一次咁選擇同一個人。」我搲咗搲下巴：「可能係要我哋重新做一次所有選擇啩。」





重新嚟多次都係揀佢嘅話，咁就係真愛。

「如果我比機會你再揀多次，你會唔會同我一齊？」佢好認真咁望住我：「你諗起我嗰陣會唔會諗起第二個？」

雖然我唔知點解你咁問，但我照答啦。

「梗係會啦，至於諗起你嗰陣會唔會諗起第二個呢…」我搣住佢面珠墩：「梗係唔會啦。」

你估我係嗰啲個個都放唔低嘅仆街啊？





「你知我信你架。」佢露出意味深長嘅微笑：「你知點做架喇。」

其實我唔知。

「知架喇。」我苦笑：「食嘢啦。」

但我知佢都唔知，所以就無謂徒添幾分慨嘆啦。

我哋食完飯就漫步返屋企，沿路好似少咗嘢講咁。





佢除鞋入屋，而我就行去後樓梯。

佢趷個頭出嚟嗌停我：「你食煙啊？」

你又食啊？

「一齊？」我睇一睇煙盒：「最後兩枝。」

啱啱好。

「唔係啊。」佢微笑：「入嚟食啦。」

吓？

「你唔係話鍾意喺屋企食架咩？」佢著拖鞋行出嚟：「行啦。」





我鍾意浸味殘存喺間屋到架。

「但你唔鍾意啊嘛。」我摸咗摸佢個頭：「費事啦。」

無謂搞到你唔開心啦。

「而家鍾意喇。」佢拉住我隻手：「行啦。」

如果係咁嘅話…

我跟住佢行：「好啦。」

既然你唔介意，我冇理由介意返轉頭架嘛。





佢拎個飲完嘅汽水罐過嚟：「煙灰缸。」

唔該。

我點煙：「你唔係話啲味留得耐會好難頂架咩？」

做咩而家又得嘅？

「人會變架嘛。」佢點煙：「同埋氣味好重要。」

吓？