再次返到課室,佢淨係睥咗我一眼,就擰返轉頭。

我同平時一樣行返去個位到,趴係張枱上面。

係我就瞓入眼嘅呢一剎那,我嘅好奇心將我拉返現實。

我好好奇,佢仲記唔記得星期五發生左咩事?

我將張櫈轉一轉,面向住佢:「星期五嘅事,你仲記唔記得?」





係到做緊功課嘅佢轉過嚟望住我,扤咗扤頭。

我諗住開口問落去,但佢仲早過我開口。

「我只係當咗你係我前仔,唔好諗多咗。」佢擰返轉頭繼續做功課。

雖然我唔肯定自己鍾唔鍾意佢,但聽到佢咁講,我都有少少失落。

我都冇再問落去,再一次趴返落張枱到。





唔知點解,我好快就瞓咗入眼。

我發左個夢,夢入面嘅向晴係我身邊好溫柔咁掃我背脊,用一把好輕柔嘅聲線叫我起身。

我慢慢咁爬咗起身,而佢就踎低左。

佢塊面慢慢咁向我靠近,輕輕咁錫左落我塊面到。

跟住我眼前嘅畫面全黑,個夢完左,我都醒咗。





都唔知瞓咗幾耐,我捽咗捽眼,望咗下周圍,成個課室都冇人,得返向晴企咗係我身邊。

「你又瞓到放學啦,睡魔。」佢摸住我個頭。

我拎起書包,啱啱想起身,就比佢撳左落嚟。

「呢份係今日嘅中文作文筆記,我抄左多左份比你,今日教咗抒情文,你同我好好地溫書,我要見到你啲好作品。」佢將份筆記擺係我枱面。

講完,佢就轉身走咗。

我打開份筆記,淨係見到上面密密麻麻全部都係字,全部都係佢嘅字跡。

老實講我有啲意外,同時都更加迷惑。

咁樣…又係咩意思?