我想喺夜場搵真愛，你陪唔陪我癲？: 十八

我諗咗陣，然後一手搭咗落佢膊頭。

佢Keep住跟住個音樂喺到跳，好似唔知我搭住佢膊頭咁。

喺我準備縮手嘅時候，佢捉實咗我隻手。

「攬住我。」

我將隻手拉落去佢條腰到，攬住佢然後用手背頂住枱角。





「喂。」

音樂好大聲，但我隱約聽到佢叫我。

佢矮我一個頭，我低頭望住佢：「做咩？」

佢冇講嘢，一嘢扯咗我個頭落去，然後…

佢個嘴好軟、佢啲口水好甜。





「我哋…而家？」我問佢。

佢望住我，擰咗擰頭。

吓？咩…咩呀？

跟住落嚟發生咩事，我已經唔想知、唔想理，因為我個腦已經好亂。

時間嚟到兩點，間鋪要收，我哋都要散埸。





唔習慣人多嘅我完全唔知點搵條路行出去，迷茫咁企咗喺原地。

喺我好似蕩失路嘅小朋友咁呆咗喺原地嘅時候，佢捉住咗我隻手。

「行啦。」佢同我講。

佢就好似大姐姐咁拉住我，而我就好似咩都唔知嘅小朋友咁跟住佢行。

啊…係戀愛嘅感覺，但係…點解佢擰頭？

「我走先啦。」我想逃離現場整理下思緒。

「我哋Book咗房啦，唔好搞咁多啦。」佢同我講。

我諗咗諗：「咁行啦。」





當係去Confirm一下都好，我係咁諗。