《我的MK妹同桌》第二季: 118
我係廁所度洗咗個臉,俾自己冷靜啲,返去嗰陣,呀詩已經執好啲嘢,坐係度㩒緊手機。
佢間房靜到呢⋯⋯兩個都黑口黑面咁,呀詩面無表情咁講:「走啦。」
唉,仆街啦咁樣。
睇嚟我之後都無乜機會上嚟啦,如果我同呀詩真係想扑嘢,睇怕都要返佢屋企,或者嚟我度。
「唔好咁啦,對唔住啦,但⋯但我⋯⋯我頭先真係無做啲咩㗎!」我好認真咁澄清。
佢都係無講嘢。
我拖住佢,咩都講下,引下佢注意力啊,話同佢食好嘢啊,話嗰度有隻貓同隻狗係度扑嘢啊⋯⋯
佢都無理到我。
「唉,我無嬲你,但我真係唔想講嘢。」經過一番鬧騰後,佢都算睬下我。
「係咪因為頭先你返嚟到我同佢咁樣?」咁佢要嬲,係無可厚非嘅。
「唔係,如果你真係有心要搞啊,就唔會係我面前啦,仲要趁我去廁所?唔好傻啦,甚至乎你唔會俾我知添啦。」呀詩呢一番說話,我駁唔到。
佢咁清楚??莫非⋯⋯
只要一個人唔想俾其他人知,真係可以一世都唔知。
又係信任嘅問題。
「咁係咩事啊?」我問道。
「我只係諗,點解我搬出嚟,都要遇著呢啲咁嘅人?」
「一係轉房囉,同埋只要我唔上去,就無事啦。」我天真咁講。
「你覺得佢嘅性格淨係會關兩性嘅事?」可能事情真係比我想像中嚴重。
「你住幾日,睇下情況點,再諗下轉唔轉囉,實有得轉嘅。」我都想幫到手。
「唉,再算啦,之後又要開學,好多嘢煩啊⋯⋯」呀詩俾咁多嘢煩住,見佢頭都大埋,但自己又咩都幫唔到手,只係得無助呢種感覺。
大人嘅世界,就係有咁多呢啲濕碎而又煩鳩嘅嘢入侵你嘅生活。