「差唔多喇。」

「唉,見你咁堅持我都唔好意思打擊你喇。不過送畫係咪真係有用架?」

「用禮物畀人係因為想送,唔係要咩回報,亦唔係睇對表白有無用嘅。」

「你送畫畀條女嗰陣表埋白啦。」

德仔最後嘅打氣喺我腦中徘徊不散,但我連林林都見唔到,談何表白?





金仔,鍾意林林的話,記得向佢表白呀。

唔好令自己後悔,人生得一次架咋。

每次一諗到表白,我就會成個人落哂形。雖然有諗過送幅畫出去嗰日表白,但又覺得自己同林面對面嗰陣會咩都講唔到出口。

我應該都係比較適合寫信表白,問題係我失敗過一次,嗰一次嘅陰影我到依家都未走到出嚟。

一日諗唔到除咗寫信之外有咩方法表白,我諗我一日都表白唔到。





真係忍者龜頭都大埋。

我決定唔諗咩表唔表白,專心畫好幅畫先,雖然近日好少見林林,但嚟緊有一日我會見到佢,就喺嗰日送幅畫畀佢。