[專員≠Hugo] 我係溫文樂，奉命調查一宗垃圾站藏屍案: 二十七

“大佬，你琴晚好似情聖上身咁，
係咁讚芷晴好靚女，又話邊有男人唔鐘意佢。
佢又唔知痴左邊條根，問番你咁你鐘唔鐘意佢，
你就二話不說係我面前打車輪呀！
我從來都冇見過你咁猴禽，
如果唔係我識你，我一定以為你個D呃細路女蝦條既粉腸。”
Hugo講到忿忿不平，空氣中既酸度大大提升。
 
“下？！我真係唔記得咩事…
咁芷晴點呀？”仆街喇仆街喇….




 
“丫！你仲好講，條女擺明冧你啦！枉你仲話介紹我識！
等我仲以為你個死仔真係咁好死介紹個新聞小花俾我識！
點知攪到我成晚做左電燈膽！” Hugo愈講愈激動。
 
“我問緊你條女點反應呀？”我切入主題。
 
“老實講，你個D氹女女既說話，真係好OLD SCHOOL。
不過又唔知點解佢好似好受咁。
睇黎我都要跟你學下野喇！”Hugo冷靜番少少。




 
“唔係呀嗎？咁最後我地去左邊呀？”我吞吞口水再問。
 
“下？你問我呀？你夠膽問我？
琴晚我去個廁所咋！你兩條友已經唔見左喇！
仲要我找數，打俾你又唔聽！真係講起都嬲呀！”
Hugo氣憤難平，睇黎我都要請佢食飯補數。
 
“SOR鳩RY囉…咁我琴晚仲有冇講過乜野？”
 




“都係個D啦。你地私底下講過乜野我就唔知喇。
呀，不過你琴晚又問我拎左D野…”
 
“拎咩呀？”
 
“兔仔囉…”