[人性] [感情事]我不會講你知,其實是第幾次: 十五十六
鏡頭一轉,時間去番Hugo同Stella係電話因為心亂如麻開火個晚。
"痴線架!我打段歌詞都要俾佢鬧....
Candy呀...我好辛苦呀..." Stella喊哂咁打俾Candy。
"我都叫左你唔好對佢咁好啦!
男人真係唔寵得架!
拿,你而家就嬲下佢先!
俾佢下馬威佢!
佢一定會氹番你既!" Candy信心十足,佢相信Hugo未至於咁狠心。
"唉,其實我有冇做錯?"
"你又黎啦!你唔好將所有野攬上身啦!
個衰仔溫書大哂呀?
唔洗顧你感受架咩?" Candy其實都睇唔過眼。
"嗯,我諗佢都唔想既。" Stella又開始心軟。
"你信我,總之你嬲下佢先啦!
千其唔好主動搵佢呀!"
三日後。
"Candy呀...我好掛住Hugo呀。
我唔搵佢,佢就真係唔搵我。
如果我地咁就一路唔搵大家點算呀?"
"三日姐!俾少少信心自己!
如果佢真係愛你,鬥下氣佢就一定會搵番你!
你咪當今次係一個考驗囉。
如果,我話如果姐,佢真係一直都唔搵你,
呢d男人,唔要都罷啦。"
Candy心入面都唔知咒罵左Hugo幾多次。
點解可以仲唔搵番Stella?
"唉...點解佢可以咁狠心唔理我...
我每日起身就諗起佢。
我有時寧願一睡不起..."
"拿!你記住,做女人點都好,
就係唔可以為左男人要生要死!
大忌呀姊妹!
一要生要死,你就輸左一半!"
直至到兩星期後。