【校園】【愛情】【0甜】【日常】能讓我重遇你多一次嗎..: 第三章
一開門我就入咗佢房,
見到佢好唔舒服咁訓左喺張床上面
我即刻幫佢冚返好張被
佢個樣紅到傻咗,我摸一摸個頭,好熱
佢細聲講:「俊俊,你嚟咗啦,我好似有啲感冒。」
之後我出去客廳幫佢攞左啲藥入房,等佢食完野之後再食。
我攞住份三文治慢慢放喺佢嘴邊,好似餵小朋友咁,佢每食一啖,我都feel到佢噴嘅氣,真係忍唔住想錫落去,不過我嘅內心控制住我嘅慾望。
跟住我摸一摸佢個頭,叫佢:「平時自己一個就照顧好自己啦,成日都冷親,我又唔係成日都會喺你身邊㗎嘛。」
佢嗲住咁講:「俊軒哥哥好惡吖,你都知我唔識照顧自己㗎啦,有你陪我幾好呀。」
聽到呢一句,我內心好似遇到初戀咁,卜卜咁跳。
雖然我內心好似發緊春夢,但係我要忍住唔可以俾佢發現,
如果唔係又會俾佢得逞,不過俾佢發現又點話。
佢食完藥之後就瞓着咗,
而我就坐咗喺佢張凳上面,等佢起身
間唔中會聽到佢發開口夢
佢話:「要攬攬,攬住舒服。」
見到佢咁真係忍唔住攬住佢瞓
過咗一陣連我都瞓埋
我朦朧咁樣feel到好似有個人瞓咗喺我隔離
不過無再去諗啲咩,喺張凳上面瞓着咗
唔知過咗幾耐,我一開眼見到嘅唔係啱啱瞓緊嘅枱
而係天花板
跟住我feel到隻手好似俾人壓着咁
然後一望
我唔知點解瞓咗上去彤彤張床
佢望住我講:「見你瞓得咁舒服,以為你唔會醒添。」
佢一邊望住電話,一邊同我講嘢
我問彤:「我幾時瞓咗上嚟㗎,啱啱我記得我仲係張櫈上面。」
佢話:「冇呀,見到你咁照顧我,
蝕底啲俾你攬住瞓下啦,
我諗你都攰㗎啦,唔使多謝我喎,嘻嘻」
我自己唔覺意笑咗,跟住望一望手機
手機上面有幾條阿晴嘅messages
「點啊幾時返嚟啊」「好肚餓呀哥哥」
「我決定自己煮飯」「使唔使煮埋俾你?」
跟住我伸懶腰,再望一望側邊嘅彤彤
我問佢:「你今晚有冇人煮飯俾你,
冇嘅話不如過嚟我屋企食,我個妹都喺度。」
佢話:「我今晚都係食自己,
又可以過嚟痴餐lu,開心開心。」
佢真係好似一個小朋友,
不過咁樣佢都幾可愛。
我摸一摸佢個頭:「快啲起身啦,如果唔係趕唔切買餸,陣間一齊餓死。」
佢起身彈下彈下咁樣去換衫,
佢叫我合埋隻眼,換完衫先好開
雖然佢叫我合埋,但係我都會忍唔住瞇埋眼睇。
佢身材keep得幾好,幾白淨
咁多年都冇變過
佢好似感覺到我睇緊佢:「望夠未呀鹹濕仔,再望要收錢㗎啦。」
然後我哋就準備出門口啦